Katowickie Wodociągi odnowiły 36 km sieci w 56 ulicach śródmieścia

W ciągu ostatnich 25 lat należąca do samorządu Katowic spółka Katowickie Wodociągi wymieniła i wyremontowała blisko 36 km sieci wodociągowej biegnącej pod 56 ulicami śródmieścia tego miasta. We wtorek zakończono wymianę ostatniego, wymagającego tego, wodociągu – w ul. Piastowskiej.

• W ostatnich 25 latach spółka wymieniła lub wyremontowała w śródmieściu praktycznie wszystkie awaryjne sieci wodociągowe.
• W końcowy etap wchodzą prace w ulicy Piastowskiej w Katowicach.
• Prace mają potrwać do końca listopada br.
• Koszt całej inwestycji wynosi blisko 600 tys. zł netto. 

Jak podała rzeczniczka Katowickich Wodociągów Agnieszka Jaszkaniec, kończące się prace w ul. Piastowskiej obejmują wymianę sieci wodociągowej, kanalizacyjnej i przyłączy do budynków. Wymianę wodociągu prowadzono metodą bezwykopową przewiertu sterowanego - powstały tak nowy odcinek sieci z polietylenu o długości 132 m i przyłącza do budynków o łącznej długości 43 m.

Równoległa wymiana sieci kanalizacyjnej, prowadzona tradycyjną metodą wykopową, obejmuje odcinek kanalizacji o długości 165 m oraz 26 m przyłączy. Całość będzie wykonana z rur PVC. Prace mają potrwać do końca listopada br. Koszt całej inwestycji wynosi blisko 600 tys. zł netto. Środki na jej realizację pochodzą z opłat za wodę i odprowadzanie ścieków.

Szukasz terenów inwestycyjnych? Zobacz oferty na PropertyStock.pl

Zgodnie z wtorkową informacją Katowickich Wodociągów w ostatnich 25 latach spółka wymieniła lub wyremontowała w śródmieściu praktycznie wszystkie awaryjne sieci wodociągowe. Sieci wytypowane do wymiany lub remontu pochodziły z różnych okresów i były wybudowane z różnych materiałów, o różnej trwałości.

Czytaj więcej

Ruda Śląska rozbuduje infrastrukturę wodociągową z myślą o nowych mieszkaniach

Jak zaznaczył, cytowany przez Jaszkaniec dyrektor ds. inwestycyjno-remontowych spółki, redaktor wydanej w 2007 r. monografii "Katowickie wodociągi" Jan Psiuk, najstarsze wymienione w śródmieściu sieci wodociągowe miały ponad 100 lat - znajdowały się one np. w głównych ulicach Jagiellońskiej, Warszawskiej czy 3 Maja.

"Pierwsze sieci w mieście wykonywano z drewna. Później zaczęto stosować trwałe, ale mało elastyczne żeliwo szare. W drugiej połowie XX w. do budowy sieci wodociągowych zaczęto wykorzystywać stal, która okazała się bardzo nietrwała i szybko ulegała korozjom. Później zaczęto sięgać po różnego rodzaju tworzywa sztuczne. Dziś najpopularniejszymi materiałami do budowy sieci są rury z polietylenu oraz ze żeliwa sferoidalnego" - wyjaśnił Psiuk.

Mimo, że niemal cała sieć wodociągowa w ścisłym centrum została wymieniona lub wyremontowana, możliwie ograniczano uciążliwość prac dla mieszkańców. Umożliwiają to metody bezwykopowe; najczęściej stosowano przewiert sterowany.

Metoda ta polega na wykonaniu otworu pilotażowego, następnie jego rozwierceniu do odpowiedniej średnicy i wciągnięciu zaprojektowanej rury osłonowej lub przewodowej do wnętrza wykonanego w ziemi tunelu. Tą metodą wymieniono sieci wodociągowe m.in. w rejonie Rynku, Placu Wolności, w ul. Warszawskiej, Dworcowej, Mariackiej, Mickiewicza czy Słowackiego.

W ul. Jagiellońskiej zastosowano metodę wyburzeniową czyli kraking. Polega on na kruszeniu starego kanału za pomocą specjalnej głowicy, poszerzaniu go w niezbędnym zakresie i równoczesnym wciąganiu za głowicą nowego przewodu.

Stan części sieci pozwalał na ich renowację, zamiast wymiany. Najczęstszą metodą renowacji sieci o średnicy od 300 mm było użycie rękawa. Do wnętrza istniejącej rury wprowadzany jest odwrócony na lewą stronę rękaw; po wywróceniu na prawą stronę następuje jego wklejenie do istniejącego przewodu. Ten sposób zastosowano m.in. w ul. Sokolskiej, Lompy, Alei Górnośląskiej czy Kościuszki.

Do wykonania renowacji fragmentu wodociągu w ul. Warszawskiej zastosowano metodę Compact Pipe. Polega ona na wciągnięciu do istniejącego, oczyszczanego odcinka sieci nowej rury z polietylenu i rozprężeniu jej wewnątrz pod wpływem temperatury.

Spółka zapewnia, że trwałość materiałów stosownych dziś do budowy sieci wodociągowych szacowana jest na 50 lat i więcej. Porównywalna jest trwałość sieci poddanych renowacji. Stosowanie renowacji metodami bezwykopowymi jest możliwe, gdy wodociąg nie uległ znacznym uszkodzeniom i załamaniom. Połamane odcinki sieci muszą być wymienione, by system działał bezawaryjnie.